در سال ۲۰۱۵ با یک بار شارژ تلفن‌ هوشمندتان چندین هفته با آن کار خواهید کرد

به تازگی یک نوع فناوری جدید برای حافظه‌های رم معرفی شده است که برای ذخیره داده از شیوه کاملا متفاوت استفاده می‌کند. چرا باید این نوآوری برای شما مهم باشد؟ ساده است: فناوری جدید Crossbar باعث می‌شود تلفن هوشمندتان در سال ۲۰۱۵ یک ترابایت حافظه داشته باشد و به‌ویژه اگر با سایر نوآوری‌‌های مربوط به تلفن‌های هوشمند ترکیب شود، با تنها یک بار شارژ مدت زمان بسیار بیشتری برایتان کار خواهد کرد.

استارتاپ تراشه Crossbar نامش را پس از طراحی فناوری رم غیرهادی از این محصول گرفته است. این رم از میله‌های ضخیم رسانا که روی هم قرار گرفته و در یک الگوی ضربدری پیچیده روی قطعه کوچکی از سیلیکون جای گرفته‌اند، ساخته شده است. شیوه حقیقی عملکرد این حافظه با فناوری حافظه‌ای که هم‌اکنون در حال استفاده روی تلفن هوشمند شماست خیلی متفاوت است و با وجود اینکه فناوری فلش اوج چندین دهه تحقیقات و توسعه است، به سادگی در مقابل سیستم Crossbar شکست خورده است. 

فناوری RRAM آن یک ترابایت حافظه غیر فرار (داده‌ها حتی با ایجاد مشکل برای باتری حفظ خواهند شد) را روی یک تراشه نیمه‌رسانا که اندازه آن تقریبا نصف اندازه تراشه‌ها در حافظه فلش هستند ذخیره می‌کند، بدین معنا که اندازه این تراشه‌ها با ابعاد تراشه‌های موجود در تلفن‌های هوشمند فعلی سازگار است. به علاوع RRAM می‌تواند با سرعتی ۲۰ برابر بیش‌تر از حافظه فلش اطلاعات ذخیره‌شده را بخواند و گفته می‌شود عمر این تراشه از رقیبش که با مرور زمان و با استفاده مداوم از مداراتش کند می‌شود، ۱۰ برابر بیشتر است. به علاوه می‌گویند این تراشه برای انجام عملیات خواندن و نوشتن داده ۲۰ برابر کمتر باتری مصرف می‌کند.

این رویاپردازی و یا تحقیقات پیش از ابداع محصولی که تا تولیدش سال‌ها راه باشد نیست: Crossbar می‌گوید می‌تواند با استفاده از نسل تراشه‌ها با ساختار تعدیل نشده فعلی، دستگاه‌های کارآمد بسازد. ابداعات اخیر در طراحی صفحه نمایش، پردازنده موبایل و طراحی بی‌سیم، فناوری باتری و حتی فناوری سلول‌های خورشیدی شفاف می‌توانند به سادگی با سیستم RRAM تلفیق شوند و موجب ساخت تلفن‌های هوشمندی با قابلیت مصرف باتری کمتر شوند. در حالی که مدت زمان نگهداری باتری میانگین در تلفن‌های هوشمند تنها یک روز پیش از نیاز به شارژ مجدد است، شواهد امر حاکی از آن است که در چند سال آینده فناوری پیشرفت خواهد کرد و تنها با یک‌بار شارژ باتری، تلفن‌‌های هوشمند روزها کار خواهند کرد.

به نظر شما فناوری Crossbar می‌تواند در ۲۰۱۵ بزرگترین ایراد تلفن‌های هوشمند فعلی را برطرف کند یا فعلا همه این داستان‌ها را یک رویا تصور می‌کنید؟

شرکت هوآوی در پس فناوری فیلتر محتوای غیر اخلاقی بریتانیا

بریتانیا برای محدود کردن دسترسی به محتوای غیراخلاقی با حاشیه غیرمنتظره دیگری مواجه شده است. شرکت Huawei چین به عنوان یکی از شرکت‌های دخیل به جاسوسی در بسیاری از کشورها متهم شده است. حتی وقتی دنبال گسترش یک فیلتر شبکه‌ ای هستید ممکن است بخواهید دنبال بهترین نوعش بروید و وقتی حرف از سانسور اینترنتی می‌ شود، چین یک سر و گردن از باقی کشورها بالاتر است.

هوآوی که توسط Ren Zhengfei تاسیس شده است و کسب و کار خود را در ارتش چین آغاز کرد،Homesafe را که یک فیلتر است به سرویس دهنده اینترنت بریتانیا یعنی TalkTalk ارائه کرد. دیوید کمرون انگلیسی در هفته جاری هنگام اعلام برنامه‌های بحث‌برانگیز درباره فیلتر اینترنت از طریق سرویس دهندگان اینترنت، از این فیلتر به خوبی یاد کرد. با این حال حضور این فیلتر به این معناست که این کارمندان هوآوی هستند که تصمیم می‌گیرند چه سایت‌هایی توسط فیلتر مسدود شود، نه کارمندان TalkTalk.

برنامه دولت بریتانیا که شامل دادن امکان انتخاب به کاربران اینترنت برای برگزیدن تنظیمات غیر خانوادگی (که نمایش هر چیزی شامل محتوای غیر اخلاقی، ترسناک و ...) است، از سوی برخی افراد بلا‌استفاده و بی‌معنی تلقی می‌شود.

سال گذشته، در گزارش کنگره‌ای در ایالات متحده از هوآوی در کنار تعداد دیگری از شرکت‌های چینی به عنوان یک تهدید امنیتی نام برده شده بود. پس از مدتی نام هوآوی توسط کاخ سفید از این گزارش پاک شد. این شرکت در حال حاضر هم ارتباطاتی با بریتانیا دارد: سال گذشته در خلال گلایه‌های هوآوی از آن کنگره، این شرکت اعلام کرده بود ۲ میلیارد دلار در بریتانیا سرمایه‌گذاری کرده و ۷۰۰ فرصت شغلی ایجاد کرده و برای گسترش تکنولوژی 5G نیز هزینه کرده است.

این پوستر موزیکال با لمس دست صدای طبل تولید می‌کند

شاید چاپ، پتانسیل رو به انقراضی به نظر بیاید اما Novalia در تلاش است با تبدیل اشیا ایستا به رابط‌های قابل استفاده، شکل کاغذ را حفظ کند. نوالیا تیمی متشکل از ۷ دانشمند، برنامه‌نویس و طراح انگلیسی است که همه علاقمند به تبدیل کاغذ به یک پلتفرم تعاملی هستند.

اولین کار آن‌ها در این زمینه پوستر طبل‌شان بود. این پوستر قادر است هفت صدای مختلف را ایجاد کند. اعضای تیم مدعی هستند شما می‌توانید با این پوستر آهنگ‌های مورد علاقه‌تان را بنوازید و کوبه‌های دلخواهتان را هم به آن بیافزایید. با استفاده از فناوری لمس چاپ، می‌توانید به سادگی و بدون نیاز به چوب‌های مخصوص نواختن، طبل بنوازید.

این پوستر با حسگر‌های لمسی که با جوهر هادی جریان الکتریسیته چاپ شده‌‌اند و یک صفحه مدار که به آن متصل است کار می‌کند. این پوستر تشخیص می‌دهد کدام شکل گرافیکی و چه موقع لمس می‌شود؛ درست مثل کاری که صفحه نمایش لمسی یک دستگاه هوشمند هنگام لمس انگشتانتان انجام می‌دهد.

دو نسخه از این پوستر طراحی شده است؛ یکی از طریق بلوتوث به آیفون یا آی‌پد شما متصل شده و صدای طبل را به صورت بی‌سیم می‌نوازد و یک نسخه مستقل که سطح پوستر را به یک سطح گویا تبدیل می‌کند.

شرکت تولید‌کننده می‌گوید از آنجا که این پوستر عمدتا از کاغذ، کارت و جوهر ساخته شده است بازیافت آن نیز ساده است، به خصوص اگر قطعات الکتریکی از پوستر جدا شود.

در دنیایی که به کاغذ و مانیتور به عنوان دو چیز ناسازگار و نامربوط نگاه می‌شود، نوالیا در صدد است به افراد نشان دهد که می‌توان ارتباطی بین این دو ایجاد کرد.

تیم در حال حاضر مشغول برگزاری کمپینی در کیک‌استارتر است. اگر این کمپین به موفقیت برسد می‌توانند از روش ساخت با دست به روشی مقرون به صرف‌تر برسند.

شبیه سازی ۱ ثانیه از عملکرد ۱ درصد مغز انسان، نیازمند ۴۰ دقیقه وقت و ۸۳ هزار پردازنده

گروهی از دانشمندان ژاپنی و آلمانی یکی از بزرگ ترین شبیه سازی های فعالیت عصبی مغز انسان را انجام داده اند و اعداد به دست آمده٬ همزمان هم شگفت انگیز و هم تحقیر آمیز هستند.

برای شبیه سازی یک ثانیه بیولوژیک از فعالیت ۱.۷۳ میلیارد عصب که توسط ۱۰.۴ تریلیون سیناپس به یکدیگر متصل شده اند (فقط ۱ درصد از کل شبکه عصبی مغز انسان)٬ چنین سخت افزاری مورد نیاز است:

۸۲.۹۴۴ هزار پردازنده از ابر کامپیوتر K و ۱ پتابایت حافظه (به ازای هر سیناپس ۲۴ بایت حافظه).

شبیه سازی یا رایانش این ۱ ثانیه بیولوژیک در دنیای واقعی ۴۰ دقیقه از وقت یکی از قوی ترین کامپیوترهای روی زمین را گرفته. حال  اگر مقیاس های زمانی با اندازه شبکه رابطه ای خطی داشته باشند (که یک اگر بزرگ است) تقریبا ۲ روز و نیم زمان لازم خواهد بود تا ۱ ثانیه از فعالیت کل مغز پردازش و شبیه سازی شود.

(کامپیوتر K واقعا بزرگ است!)

با این حال٬ محققین از کاری که موفق به انجامش شده اند٬ هیجان زده اند. مدیر پروژه آقای مارکوس دایزمن در متن منتشره برای مطبوعات چنین نوشته:

«اگر کامپیوترهایی در مقیاس پتافلاپس٬ مانند ٬K امروزه قادر به نمایش فعالیت ۱ درصد از مغز بشر هستند٬ آنگاه می توان گفت شبیه سازی فعالیت کل مغز در سطح هر عصب منفرد و سیناپس های آن٬ با کامپیوترهایی که امیدواریم در دهه آینده آماده شوند٬ می توان انجام شود.»

سیستمی که قادر به پردازش ۱ اگزا فلاپس باشد٬ ۱.۰۰۰ برابر قوی تر از کامپیوتری است که امروزه در مرز ۱ پتافلاپس عملیات های خود را انجام می دهد. با توجه به اینکه در حال حاضر قوی ترین ابر کامپیوتر دنیا توانی معادل ۱۰.۵۱ پتافلاپس دارد٬ رسیدن به مرز اگزا فلاپس در دهه آینده به نظر ممکن می رسد.

جالب اینجا است که این آزمایش بزرگ در اصل یک تست برای نرم افزار اوپن سورس NEST بوده که شبیه ساز مورد استفاده در این برنامه پژوهشی به شمار می رود. محققین برای کار روی بیماری های خاص و پروژه هایی مثل پروژه مغز انسان در اروپا و مشابه های آن٬ نیازمند دقیق سازی NEST هستند.

دریافتن شگفتی های مغز انسان موضوع پژوهش هایی توسط شرکت های بزرگ نظیر IBM نیز بوده و بشر دارد برای شناخت و درک بهتر مغز خود٬ حتی چیپ هایی برای تقلید از آن درست می کند. شما چقدر به توانایی های مغز انسان اندیشیده اید؟

به دوستانت نزدیک باش، اما به دشمنانت نزدیک‌تر!

این پند حکیمانه‌ای است که بیشتر اوقات درست از آب درمی‌آید، به عبارتی اگر شناخت درستی از وجوه و سیستم تفکر دشمنان خود داشته باشید، آنها هیچگاه نمی‌توانند بر شما مسلط شوند!

این گفته ظاهرا در مورد یکی از دشمنان انسان یعنی کوسه‌های هراس‌برانگیز هم صادق است و شاید اگر ما زودتر کوسه‌ها را موشکافانه بررسی می‌کردیم، زودتر متوجه یکی از نقاط ضعف آنها می‌شدیم.

تا سپتامبر سال پیش، یعنی زمانی که نتایج یک تحقیق جالب در مورد کوسه‌ها منتشر شوند، ما نمی‌دانستیم که کوسه‌ها دید رنگی ندارند و عمدتا سیاه و سفید می‌بینند.

در این تحقیق، پژوهشگران در استرالیا، شبکیه چشم ۱۷ نوع کوسه مختلف را در با شیوه‌‌ای به نام اسپکتروفتومتری مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند که در ۱۰ نوع از آنها هیچ سلول مخروطی در شبکیه وجود ندارد. سلول‌های مخروطی مسئول احساس رنگ‌ها هستند. در سایر کوسه‌ها هم در میان انبوه سلول‌های استوانه‌ای، فقط نوع خاصی از سلول مخروطی وجود داشت که می‌توانست رنگ سبز را تشخیص بدهد.

در موجودات خشکی‌زنی دید رنگی برای بقا خیلی مهم است اما در موجودات دریازی این طور نیست و سیستم بینایی این موجودات بیشتر برای افتراق کنتراست‌ها تکامل یافته است.

کاربرد این مسئله مشخص بود: لباس‌های شنایی طراحی شود که طرح و الگو و رنگ خاصی داشته باشند تا کوسه‌ها نتوانند آنها را به راحتی ببینند.

هامیش جولی و کریک اندرسون، به تازگی یکی از این لباس‌های شنای مخصوصی را طراحی کرده‌اند.

به این ترتیب حتی اگر کوسه از حواس دیگرش مثل رهگیری خون استفاده کند و به یک انسان نزدیک شود، این احتمال وجود دارد که به سادگی قادر به تشخیص او نباشد و شناگر از حمله کوسه جان به سالم به دربرد. حتی به صورت مشابه می‌شود طرح‌های در زیر بدنه قایق‌ها نصب کرد، تا آنها مورد حمله کوسه‌ها قرار نگیرند.

البته من در جایی ندیدم که کارآزمایی عملی برای این لباس‌های شنا صورت گرفته باشد!