از ساخت گوگل گلس گرفته تا همکاری با ناسا، گوگل پیوسته تلاش کرده خود را به یکه تاز عرصه فناوری های مدرن تبدیل کند. حالا در میان تمامی حواشی مربوط به خودروی بدون راننده این شرکت، شایعه دیگری بر سر زبان ها افتاده. شایعه ای که این روزها بُعد جدی تری به خود گرفته. بله، ظاهراً گوگل با همکاری یک شرکت نوپای کالیفرنیایی، دستی هم در توسعه ماشین های پرنده دارد.
شرکت زی.اِیرو (Zee.Aero) در کالیفرنیا و در همسایگی گوگل پِلِکس واقع شده. این شرکت در حال حاضر بر روی پتنت یک ماشین پرنده کار می کند. منابع موثقی به سایت معتبر SFGate اعلام کرده اند که ممکن است گوگل هم در این پروژه دست داشته باشد.
هنوز ابعاد ماجرا زیاد روشن نیست، با این حال خیلی بعید به نظر می رسد که ایده الهام بخش این شرکت همسایه، توجه شرکت بلند پرواز گوگل را جلب نکرده باشد. "زی.اِیرو" آن قدرها هم شرکت کوچکی نیست. این شرکت در حال حاضر 52 کارمند دارد و به دنبال نیروی کار بیشتری در زمینه های مهندسی مکانیک و هوانوردی است.
واضح است که طرح ها و اشکال استفاده شده در پتنت ثبت شده این شرکت، تنها نمونه های اولیه ایده ماشین پرنده هستند، و مانند هر پتنت دیگری، پس از طی مسیر تکاملی، محصول عرضه شده به بازار ممکن است ظاهری بسیار متفاوت داشته باشد.
به هر حال در طرح مفهومی شرکت "زی.اِیرو" از 8 پره چرخان در بالای ماشین پرنده استفاده شده تا آن را از سطح زمین بلند کنند. وقتی ماشین در هوا قرار گرفت، به کمک دو پروانه عقبی وسیله نقلیه در جهت مورد نظر حرکت خواهد کرد.
مورد کاملا مشخص این است که شرکت "زی.اِیرو" به طور جدی بر روی پروژه ماشین های پرنده کار می کند، ولی مشارکت و نقش احتمالی گوگل در آن در هاله ابهام قرار دارد. در صورتی گوگل پشت این قضیه باشد، به طور حتم در آینده نزدیک خبرهای بیشتری از این ماشین پرنده خواهیم شنید.
همه چیز از سال 2010 آغاز شد، زمانی که دو دانشمند از دانشگاه منچستر توانستند جایزه ی نوبل در رشته ی فیزیک را به خاطر تحقیقات گرانبهای شان در مورد استفاده از گونه ای کربن در تجهیزات الکترونیکی کسب کنند. از آن زمان تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت گرفته، از آن جمله می توان به یک سری مطالعاتی اشاره کرد که پژوهشگران دانشگاه MIT، دانشگاه کلمبیا و مرکز تحقیقاتی T.J. Watson هدایت آن ها را بر عهده داشته اند.
نتایج حاصله از این تمام تحقیقات نشان داده که استفاده از گرافین در چیپ های کامپیوتری، آن ها را قادر خواهد ساخت تا به جای الکتریسیته با نور کار کنند و این یک جهش بزرگ است.
به طور خلاصه می توان گفت که گرافین یک گونه از کربن است. در حقیقت، لایه ای از کربن به ضخامت تنها یک اتم!
گرافین به عنوان ماده ای نو در دنیای فیزیک شناخته می شود که نه تنها نازک ترین، بلکه مستحکم ترین ماده ی شناخته شده در جهان است. توانایی گرافین در تبدیل نور به سیگنال های الکتریکی یک پتانسیل فوق العاده در صنعت کامپیوتر به حساب می آید.
طبق نتایج دانشگاه MIT، چیپ های جدید گرافینی می توانند تا حد بسیار زیادی مصرف انرژی الکتریکی و تولید حرارت را کاهش دهند. از آن مهم تر اینکه، چیپ های مبتنی بر گرافین علاوه بر ارائه سرعت بالاتر، قیمت تمام شده ی کمتری نیز دارند.
شاید این اولین باری نباشد که بحث استفاده از این ماده ی مستحکم و نازک در چیپ های کامپیوتری مطرح شده، در فوریه ی امسال اتحادیه ی اروپا مبلغ 1.35 میلیارد دلار به شرکت نوکیا کمک کرد، تا برای توسعه راه های استفاده از این ماده هزینه کند. ماده ای با ضخامت یک اتم، و استحکامی ۳۰۰ برابر فولاد.
منابع: http://kharazmi.org
گشت و گذار مریخ نورد کنجکاوی در سیاره سرخ بدون نیاز به راننده زمینی
پس از گذشت یک سال، مریخ نورد کنجکاوی تا کنون بخش های زیادی از خاک مریخ را در نوردیده و پشت سر گذارده است. اما تا کنون همیشه برای حرکت، نیازمند کنترل زمینی و توسط راننده انسانی بوده است. ولی حالا داستان عوض شده است.
استفاده از بیماری پوستی، برای خلق آثار هنری!
آریانا پیج راسل، مبتلا به بیماری پوستی خاصی به نام درماتوگرافیسم است، در این بیماری یک واکنش آلرژیک نابجا در پوست رخ میدهد، به طوری که یک ضربه، مالش، تماس یا خارش مختصر پوست، میتواند در همان منطقه پوست باعث ایجاد کهیر و قرمزی پوست شود، گویی که کسی یک قلم برداشته و روی پوست نوشته است.
در این بیماری بدون وجود آنتیژنی که باعث حساسیت شود، تنها به خاطر آسیب مختصر غشاها حین خارش یا تماسهای دیگر، باعث میشود از سلولهای mast، هیستامین آزاد میشود و در نتیجه کهیر موضعی ایجاد میشود.
حدود ۴ تا ۵ درصد مردم مبتلا به درجاتی از درماتوگرافیسم هستند.
اما آریانا به جای نارحتی از بیماریاش، برای ایجاد آثار هنری استفاده میکند، روی پوستش اشکال هنری میکشد و بعد از پوستش عکس میگیرد. اشکال معمولا طرحهای آبستره یا متن هستند.
به این ترتیب او یک آسیبپذیری بدنی خود را به فرصتی برای ابراز ذوقش تبدیل کرده است.
ماشین چهرهخوان میتواند بگوید شادید یا حوصلهتان سر رفته
Posted: 23 Aug 2013 05:29 AM PDT
کسی هست که بتواند شما را مثل یک کتاب بخواند؟ اگر پاسختان مثبت است توصیه ما به شما این است که بیخیال استفاده از وبکمهای نسل آینده شوید، چرا که گونه جدیدی از فناوری توسعه یافته و در حال آزمایش است، که گفته میشود قادر است بر اساس حالات چهرهتان بگوید خوشحالید، غمگین هستید، حوصلهتان سر رفته و یا مشتاقید.
با این فناوری خاص، شرکتها قادر خواهند بود عکسالعمل شما را در مورد تبلیغات آنلاین بررسی کرده و از این طریق اطلاعات مختصری به دست آورند.
این شکل از ردیابی بیومتریک برای ثبت حالات چهره افراد بر یک وبکم استاندارد متکی است، البته پیش از پردازش حالات چهره و ارسال نتایج به آن شرکتها از شما کسب اجازه خواهد شد. این فناوری در حال حاضر مشغول بررسی این موضوع است که عکسالعمل داوطلبین نسبت به کمپینهای تبلیغاتی پرهزینه چیست تا بدین ترتیب بتوانند درست پیش از عرضه آن تغییرات لازم دقیقه نودی را اعمال نمایند. حتی BBC برای برنامه You & Your رادیو ۴ یک آزمایش غیر رسمی با شرکت توسعهدهنده این فناوری؛ Realeyes انجام داده و احساسات ۱۵۰ نفر از شنوندگان این رادیو را بررسی نموده و به نتایج جالبی رسیده است. موضوع این است که آیا الگوریتمی که احساسات فرد را تفسیر میکند در بلندمدت نیز جواب خواهد داد؟